Ik ben een exoot binnen de organisatie, aangenaam. Ik heb in 23 jaar vaste dienst bij RTL Nieuws hooguit een slordige paar weken op de redactie in Nederland gewerkt. Tot op de dag van vandaag zwerf ik als Swiebertje voor het RTL Nieuws door het buitenland. En ik zou iets moeten vertellen over 25 jaar RTL?
Ik begon op vier uur rijden van Hilversum. De ´Europa-redactie´ was opgezet onder leiding van leermeester Max Westerman. In Luxemburg omdat de publieke omroeppredikanten commerciële televisie in Nederland gericht op een Nederlands publiek tot zonde hadden uitgeroepen. We werkten in de rustieke Villa Louvigny met een hoog hek eromheen. Als het hek gesloten was moest je klimmen om de nieuwsuitzending te halen. Zweetdruppels.
Ik trok verder naar Moskou, op ruim 3 uur vliegen van de redactie. Tijd van een stand up in een fout Hawaï-overhemd met schreeuwende stropdas voor de broodnodige autoriteit. De eindredacteur lachte me vierkant uit en hikte dat hij Ad Visser nooit meer in de nieuwsuitzending wilde zien.
RTL moest toen HMG heten en was gelegen aan een industrieterrein in Hilversum. Dodelijke locatie. We hadden veel weg van een verhuisbedrijf met die dozen in de hal en een haperend televisiescherm aan de muur. Pionieren met televisie, pionieren met televisienieuws. Er werd tussendoor goed gevoetbald tussen de bureaus. Hakballetje Menno de Galan, steekpassje Caspar Wijers, inkoppertje Jan Sandberg, gejuich Jeroen Pauw. Asbak op tafel. Rebellencluppie.
Liefst kwam ik langs voor de jaarlijkse correspondentenavonden onder leiding van nieuws- en nachtgoeroe Conny Mus. Met hem hoorde je in een café aan het Amsterdamse Rembrandtplein te belanden. Conny spreidde bij binnenkomst zijn armen en bulderde het droevig lege lokaal in: ´Mensen Conny Mus is binnen!´ Binnen een uur zat het stampvol. Ik deel uw ongeloof maar ik stond er nuchter bij.
Na Moskou beland ik uiteindelijk in Londen, op 6 uur varen van de Nederlandse kust. RTL ontgroeit de rebellenclub en verhuist naar de schoot van de concurrent in het Mediapark. In de RTL-kantine is het druk rond etenstijd met lastige keuzes tussen wel drie soorten kroketten en zes verschillende broodjes. De voetballers van de nieuwsredactie worden gewisseld voor een tafelvoetbalspel en rokers moeten het hok in.
Ik verhuis van de post Londen naar de post Berlijn op zeven uur met de trein van Hilversum. Ik tel steeds meer nieuwscollega´s en -uitzendingen. Minder rebels, meer routine. Jammer, maar de nieuwsuitzendingen zijn in de loop der jaren wel sterker geworden. Snel de wekelijkse bitterbal van vrijdagmiddag half vijf meepikken en Swiebertje gaat er weer vandoor. Op naar de volgende klus.
Cameraman Stan Storimans was kind aan huis op de nieuwsredactie. In 2008 reizen we samen af naar de oorlog in Georgië. De Russen schieten een raket met clusterbom af op een verlaten stad. Stan en 12 Georgische burgers komen om het leven. Op het hartverscheurende moment staat de RTL-presentatie van het nieuwe tv-seizoen te beginnen. De dood confronteert en relativeert.
In tijden van nood leer je ook je collega´s en je bedrijf kennen. Ik heb het als schouder aan schouder ervaren. Het vak draait om kijkcijfers, het leven om mededogen. Hoe dieper we gebukt gaan onder verdriet des te pijnlijker het wordt. Medeleven sterkt.
Ik ben nu terug voor een bezoekje. Binnen bij de ingang waakt een stoer Stan-portret. Buiten hurkt een in gedachten verzonken adjunct-hoofdredacteur. We zien witte rook! Stickers op de gevel van het gebouw schrijven me voor dat ik van RTL hou. Nee, dat klopt niet. Wel voelt Swiebertje zich thuis bij RTL als in de keuken van Saar. Hé Bromsnor zet de televisie nou eens aan: RTL bestaat 25 jaar. Feest!
Jeroen Akkermans
Terug...
Ik begon op vier uur rijden van Hilversum. De ´Europa-redactie´ was opgezet onder leiding van leermeester Max Westerman. In Luxemburg omdat de publieke omroeppredikanten commerciële televisie in Nederland gericht op een Nederlands publiek tot zonde hadden uitgeroepen. We werkten in de rustieke Villa Louvigny met een hoog hek eromheen. Als het hek gesloten was moest je klimmen om de nieuwsuitzending te halen. Zweetdruppels.
Ik trok verder naar Moskou, op ruim 3 uur vliegen van de redactie. Tijd van een stand up in een fout Hawaï-overhemd met schreeuwende stropdas voor de broodnodige autoriteit. De eindredacteur lachte me vierkant uit en hikte dat hij Ad Visser nooit meer in de nieuwsuitzending wilde zien.
RTL moest toen HMG heten en was gelegen aan een industrieterrein in Hilversum. Dodelijke locatie. We hadden veel weg van een verhuisbedrijf met die dozen in de hal en een haperend televisiescherm aan de muur. Pionieren met televisie, pionieren met televisienieuws. Er werd tussendoor goed gevoetbald tussen de bureaus. Hakballetje Menno de Galan, steekpassje Caspar Wijers, inkoppertje Jan Sandberg, gejuich Jeroen Pauw. Asbak op tafel. Rebellencluppie.
Liefst kwam ik langs voor de jaarlijkse correspondentenavonden onder leiding van nieuws- en nachtgoeroe Conny Mus. Met hem hoorde je in een café aan het Amsterdamse Rembrandtplein te belanden. Conny spreidde bij binnenkomst zijn armen en bulderde het droevig lege lokaal in: ´Mensen Conny Mus is binnen!´ Binnen een uur zat het stampvol. Ik deel uw ongeloof maar ik stond er nuchter bij.
Na Moskou beland ik uiteindelijk in Londen, op 6 uur varen van de Nederlandse kust. RTL ontgroeit de rebellenclub en verhuist naar de schoot van de concurrent in het Mediapark. In de RTL-kantine is het druk rond etenstijd met lastige keuzes tussen wel drie soorten kroketten en zes verschillende broodjes. De voetballers van de nieuwsredactie worden gewisseld voor een tafelvoetbalspel en rokers moeten het hok in.
Ik verhuis van de post Londen naar de post Berlijn op zeven uur met de trein van Hilversum. Ik tel steeds meer nieuwscollega´s en -uitzendingen. Minder rebels, meer routine. Jammer, maar de nieuwsuitzendingen zijn in de loop der jaren wel sterker geworden. Snel de wekelijkse bitterbal van vrijdagmiddag half vijf meepikken en Swiebertje gaat er weer vandoor. Op naar de volgende klus.
Cameraman Stan Storimans was kind aan huis op de nieuwsredactie. In 2008 reizen we samen af naar de oorlog in Georgië. De Russen schieten een raket met clusterbom af op een verlaten stad. Stan en 12 Georgische burgers komen om het leven. Op het hartverscheurende moment staat de RTL-presentatie van het nieuwe tv-seizoen te beginnen. De dood confronteert en relativeert.
In tijden van nood leer je ook je collega´s en je bedrijf kennen. Ik heb het als schouder aan schouder ervaren. Het vak draait om kijkcijfers, het leven om mededogen. Hoe dieper we gebukt gaan onder verdriet des te pijnlijker het wordt. Medeleven sterkt.
Ik ben nu terug voor een bezoekje. Binnen bij de ingang waakt een stoer Stan-portret. Buiten hurkt een in gedachten verzonken adjunct-hoofdredacteur. We zien witte rook! Stickers op de gevel van het gebouw schrijven me voor dat ik van RTL hou. Nee, dat klopt niet. Wel voelt Swiebertje zich thuis bij RTL als in de keuken van Saar. Hé Bromsnor zet de televisie nou eens aan: RTL bestaat 25 jaar. Feest!
Jeroen Akkermans